Jak powstrzymać starośćJak zatrzymać młodość

Bezsenność – co się dzieje z Twoim ciałem, gdy zarywasz sen

Skutki bezsenności

Bezsenność nie zna litości i nie zostawia jeńców.

Jeśli codziennie śpisz o 1 godzinę za krótko:

1. dnia

  • Rośnie ciśnienie krwi
  • Osłabia się pamięć i zdolność koncentracji
  • Spada odporność na infekcje

2. dnia

  • Pojawia się drażliwość (na niebiesko:coraz trudniej kontrolować emocje)
  • Spada zdolność do okazywania empatii

3. dnia

  • Ryzyko zawału rośnie o 24%

4. dnia

  • Pracujesz i kierujesz autem jak po kieliszku wódki
  • Odporność spada o 70%

7. dnia

  • Organizm wchodzi w stan przedcukrzycowy
  • Twoja silna wola staje się wspomnieniem

Co się dzieję, gdy zarywasz noc

Bezsenność – skutki długofalowe:

  • Ryzyko wystąpienia chorób psychicznych (każda znana przypadłość psychiczna wiąże się z zaburzeniami snu)
  • Zaczynasz wyglądać dużo starzej, niż zdrowi rówieśnicy
  • Skracasz życie nawet o 10 lat

„Wyśpię się, jak umrę” – mówimy. Otóż nie dosypiając nie tylko umrzemy wcześniej (brak snu postarza nas nawet o dekadę!), ale zanim umrzemy, jakość życia nasza i naszych najbliższych będzie o wiele gorsza.

Powyższy cytat pochodzi od niezawodnego Miłosza Brzezińskiego – a ja utożsamiam się z tymi słowami w 100%. Pomijam już nawet niezliczone straty, jakie bezsenność przynosi zdrowiu. Dla otoczenia też jest to nieznośne. Można wręcz powiedzieć, że ciągły brak snu wypacza charakter. Każda znana przypadłość psychiczna wiąże się z zaburzeniami snu.

Według doktora Gorana Medica z Uniwersytetu w Groningen i jego badań z 2017 roku, młodzi ludzie zazwyczaj nie doceniają wpływu deprywacji snu, podczas gdy starsi wydają się go przeceniać. Obie sytuacje są szkodliwe – pytanie, która bardziej. Jedno jest pewne – nie wysypiać się długimi tygodniami, to tak jakby zaczynać każdy dzień od walenia głową w ścianę.

Ile spać, by się wyspać

Ile potrzeba czasu, by nadrobić sen

Łatwiej odespać jedną nieprzespaną noc niż cały tydzień spania za krótko o godzinę. Zazwyczaj jednak weekend nie wystarcza, by nadrobić straty. Udowodnił to już w 2003 r. dr Gregory Belenky z Uniwersytetu Stanowego w Waszyngtonie. Według jego badań:

  • Po tygodniu spania o 1 godzinę za krótko (po 5-7 godzin – zależnie od potrzeb) dopiero trzy 8-godzinne, dobrze przespane noce pozwolą odzyskać pełny poziom sprawności umysłowej.
  • Po tygodniu spania o 2 godziny za krótko (po 4-6 godzin), na odzyskanie sił potrzeba co najmniej dwóch nocy przespanych po ok. 10 godzin.

Najrozsądniej jest więc dbać o to, by wysypiać się codziennie. Sen krótszy o godzinę naprawdę nie sprawi, że życie stanie się szalone (co lubią podkreślać ci, którzy twierdzą, że „sen jest dla słabych”). 16 godzin na jawie też spokojnie wystarcza do zaspokajania swoich potrzeb 😉

Fakt, że nie każdy może sobie pozwolić na luksus spania regularnie. Dotyczy to nie tylko osób pracujących na nocne zmiany, ale też (a może przede wszystkim) rodziców małych dzieci. Dopóki dzieciaki nie podrosną, dla ich opiekunów pełnowartościowy sen niejednokrotnie staje się wspomnieniem.

Specjalne sytuacje wymagają specjalnych rozwiązań, więc drzemanie, gdy tylko jest okazja, może być najlepszą strategią na uzupełnianie sił. Z drugiej strony – kto jak kto, ale młodzi rodzice obdarzeni są niebywałą siłą i wytrzymałością. Oto potęga motywacji – dla dobra tych, na których nam zależy, jesteśmy w stanie znieść naprawdę wiele. A psychika i odpowiednie nastawienie ma znaczenie przeogromne – także dla zdrowia, odporności i samopoczucia. Ale to już zupełnie inny temat.

Jeśli potrzebujesz pomocy w zasypianiu, zajrzyj do artykułu „Efektywny sen – jak zacząć lepiej się wysypiać” 🙂

 

 

Wyświetl ten post na Instagramie.

 

Post udostępniony przez Julian Sobiech (@jakdozycsetki)

Źródełka:

Medic G, Wille M, Hemels ME. Short- and long-term health consequences of sleep disruption. Nat Sci Sleep. 2017;9:151-161. Published 2017 May 19.

Belenky G, Wesensten NJ, Thorne DR, Thomas ML, Sing HC, Redmond DP, Russo MB, Balkin TJ. Patterns of performance degradation and restoration during sleep restriction and subsequent recovery: a sleep dose-response study. J Sleep Res. 2003 Mar;12(1):1-12.

Alhola P, Polo-Kantola P. Sleep deprivation: Impact on cognitive performance. Neuropsychiatr Dis Treat. 2007;3(5):553-567.

Brzeziński M. Ktoś, z kim lubię sypiać. Poradnik biznesu.

Tags:

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *